Na czele Voxland Heimat Staatssicherheit stoi Chef af His Majestat Generalstaab (czyli Szef Sztabu Generalnego Jego Królewskiej Mości) posiadający stopień Generalfeldmarschalla. Obecnie funkcję tą pełni HKH Konigprins Krzysztof Windsor-Windsachen, który uprzednio służył w Książęcych Siłach Zbrojnych oraz Gwardii Palatynatu Leocji osiągając znaczące wyniki, które ostatecznie zaważyły o jego wyborze na stanowisko głównodowodzącego siłami zbrojnymi Królestwa.
Voxland Heimat Staatssicherheit
Mimo faktu, że na czele VHS stoi Generalfeldmarschall osobą, która faktycznie sprawuje kontrolę nad siłami zbrojnymi jest zawsze Monarcha. To właśnie niemu żołnierze składają przysięgę wierności i to on stoi na czele całej wojskowej struktury, trzymając tytuł Konigriechmarschalla. Przyjęło się jednak, że funkcję tą może oddać wybranej przez siebie osobie, pozostając jedynie osobą kontrolną wobec działań swojego szefa sztabu.
§2. Dekretu Królewskiego o Voxlandzkiej Służbie Bezpieczeństwa Wewnętrznego
- 1. Naczelnym zwierzchnikiem sił zbrojnych i porządkowych Królestwa Voxlandu i ich dowódcą jest Król Voxlandu.
- 2. Król Voxlandu może wyznaczyć Szefa Sztabu Generalnego Jego Królewskiej Mości i przekazać mu dowództwo nad Voxlandzką Służbą Bezpieczeństwa Wewnętrznego.
- 3. Król Voxlandu lub Szef Sztabu Generalnego prowadzi politykę obronną w porozumieniu z Radą Królewską.
VHS różni się jednak od typowego wojska. Jest służbą Bezpieczeństwa wewnętrznego, a to oznacza, że oprócz pełnienia funkcji armijnych, pełni dodatkowo rolę organów porządkowych, ratowniczych, szybkiego reagowania. Dlatego też strukturalnie voxlandzkie siły zbrojne dzielą się na dwa Piony - Militarbeilung zrzeszający w sobie Wojska Lądowe (His Majestat Heer), Siły Powietrzne (His Majestat Luftwaffe) i Marynarkę Wojenną (His Majestat Kriegsmarine), oraz Orduen ans Rekungsabteilung w skład, którego wchodzi Milicja, Straż Pożarna oraz Służby Ratownicze. Taka struktura i sam fakt istnienia nazwy pochodzi z czasów bycia państwem składowym Cesarstwa Insulii, dzisiejszą Republiką Repurejstanu, gdy to każdy z członków posiadał własne wojsko, które odpowiadało zarówno za bezpieczeństwo własne jak i całego terytorium Cesarstwa.
Art. II. Di Chef Anordnung af di Voxland Heimat Staatssicherheit struktur ans serfic
- 1. Voxland Heimat Staatssicherheit składa się z Pionów, które podlegają pod Szefa Sztabu Generalnego Jego Królewskiej Mości (Chef af His Majestat Generalstaab). Wyróżnia się następujące Piony:
- 1. Militarabteilung dzielący się na:
- a. Kommshaber af His Majestat Herr;
- b. Kommshaber af His Majestat Luftwaffe;
- c. Kommshaber af His Majestat Kriegsmarine
- 2. Orduen ans Rekungsabteilung dzielący się na:
- a. Voxland Militc;
- b. Voxland Feuirewakt;
- c. Voxland Rekungserfice
Długo zaniedbane i zapomniane wojsko odrodziło się wraz z wstąpieniem na tron Jego Królewskiej Mości Joahima II 25 lipca 2022 roku. Wtedy to rozpoczęły się solidne reformy państwa oraz prace nad nowym wyglądem voxlandzkiej tarczy. Początkowo szły one wolno, jednak zaczęły nabierać rozpędu w 2023 roku, gdy to Voxland ponownie stał się niepodległym państwem. We wrześniu 2023 roku Generalfeldmarschall Windsor-Windsachen podpisał umowę z Gwardią Palatynatu Leocji o współpracy wojskowej oraz dostawach sprzętu, kładąc podwaliny dla sojuszu wojskowego. Doszło też do restrukturyzacji powstałych wcześniej jednostek oraz określono główne kierunki rozwoju VHS. Współpraca z Palatynatem Leocji jest kluczowa w sferze bezpieczeństwa międzynarodowego biorąc pod uwagę rozwój tamtejszych sił zbrojnych.
Służba w Voxland Heimat Staatssicherheit jest obowiązkowa dla każdego z obywateli. W zależności od deklarowej płci szkolenie przygotowawcze trwa 3 lub 4 miesiące. Następnie można przejść do rezerwy lub podpisać kontrakt i pełnić dalszą służbę. Oprócz obywateli do VHS wstąpić mogą chętni mieszkańcy Królestwa, których obowiązują te same zasady dotyczące przebiegu wojskowej kariery. Obecnie VHS liczy 82,5 tyś. żołnierzy w czynnej służbie oraz 388 tyś. pozostających w rezerwie. Z racji bycia państwem położonym na wyspie i posiadającym kolonię w Sambanafryce duży nacisk jest kładziony na rozwój Marynarki Wojennej, która docelowo ma być chlubą Królestwa. Oprócz niej rozwijane i modernizowane są wojska lądowe i powietrzne.
